ԱՄՆ-ի նորընտիր նախագահ Դոնալդ Թրամփը, պաշտոնը ստանձնելու առաջին իսկ օրից, ծրագրում է վերականգնել իր «առավելագույն ճնշման ռազմավարությունն Իրանին սնանկացնելու համար»՝ գրում է Financial Times-ը: «Առավելագույն ճնշման» արշավը նպատակ ունի զրկել Իրանին բանակը հզորացնելու հնարավորությունից, սակայն վերջնական նպատակը Թեհրանին միջուկային նոր համաձայնագրի շուրջ բանակցությունների մղելն է։               
 

Մնում է, որ քրիս­տո­նեա­կան ու­ղուց շեղ­ված­նե­րը հաս­կա­նան ա­յա­թո­լա Խա­մե­նեիի ու­ղեր­ձի ի­մաս­տը

Մնում է, որ քրիս­տո­նեա­կան ու­ղուց շեղ­ված­նե­րը հաս­կա­նան ա­յա­թո­լա Խա­մե­նեիի ու­ղեր­ձի ի­մաս­տը
17.01.2020 | 00:56

Երբ տես­նում ես, թե 2020 թ. հուն­վա­րին ինչ ա­րա­գու­թյամբ են զար­գա­նում ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րը Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի շուր­ջը, սկ­սում ես հաս­կա­նալ, որ կյանքն ին­քը ժա­մա­նակ չի տա­լիս վեր­լու­ծա­բան­նե­րին ու փոր­ձա­գետ­նե­րին, որ ամ­փո­փեն ան­ցած 2019 թվա­կա­նը։ Բայց ա­վան­դույթն ա­վան­դույթ է, և հաս­կա­նա­լու հա­մար, թե ին­չու է ա­մեն ինչ զար­գա­նում հենց այդ­պես, անհ­րա­ժեշտ է գի­տակ­ցել 2019 թ. հա­մաշ­խար­հա­յին ռազ­մա­վա­րու­թյան զար­գաց­ման տրա­մա­բա­նու­թյու­նը։

Մենք ան­պայ­ման մեծ ու­շադ­րու­թյուն կդարձ­նենք նաև Բաղ­դա­դի օ­դա­նա­վա­կա­յա­նում ԱՄՆ-ի և Իս­րա­յե­լի կա­տա­րած ա­հա­բեկ­չա­կան սպա­նու­թյա­նը, ո­րի զո­հե­րը դար­ձան 11 մարդ, այդ թվում՝ Ի­րա­նի ԻՀՊԿ «Քոդս» հա­տուկ ջո­կա­տի լե­գեն­դար հրա­մա­նա­տար, գե­նե­րալ-մա­յոր Ղա­սեմ Սո­լեյ­մա­նին և ի­րաք­ցի շիա հրա­մա­նա­տար, «Քա­թաիբ հզ­բո­լահ» կազ­մա­կեր­պու­թյան ղե­կա­վար Ա­բու Մահ­դի ալ Մու­հան­դի­սը։ Հա­յաս­տա­նի քա­ղա­քա­ցի­ներ, մի հա­վա­տա­ցեք հա­յե­րի և ի­րան­ցի­նե­րի թշ­նա­մի­նե­րին. այդ մար­դիկ «ա­հա­բե­կիչ­ներ» չէին։ Ընդ­հա­կա­ռա­կը, ի դեմս նրանց հենց հայ ժո­ղո­վուր­դը կորց­րեց թան­կա­գին բա­րե­կամ­նե­րի։ Ի­րան­ցի Սո­լեյ­մա­նիի դե­րի մա­սին ի­րենց ե­լույթ­նե­րում թա­փան­ցիկ ակ­նար­կե­ցին մեր ար­ցախ­ցի գե­նե­րալ­ներ Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյա­նը և Ար­շա­վիր Ղա­րա­մյա­նը։ Բայց Հա­յաս­տա­նի ե­րեկ­վա և այ­սօր­վա իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը մեր ժո­ղովր­դից մի­տում­նա­վոր թաքց­նում էին տե­ղե­կույթն այն մեծ դե­րի մա­սին, որ խա­ղաց Ղա­սեմ Սո­լեյ­մա­նին սի­րիա­հա­յե­րին Հա­լե­պում և Լա­թա­կիա­յում փր­կե­լու ժա­մա­նակ, նրա են­թա­կա­նե­րի դե­րի մա­սին Դեյր էզ Զո­րում և Էլ Կա­միշ­լիում պա­շար­ված հա­յե­րին օգ­նու­թյուն ցույց տա­լու ժա­մա­նակ։ Իսկ ալ Մու­հան­դի­սը հենց այն մարդն է, ո­րը 2019-ի օ­գոս­տո­սին հրա­պա­րա­կավ մեր­կաց­րեց Իս­րա­յե­լի և Ադր­բե­ջա­նի կեղ­տոտ գոր­ծար­քը։
Մեր ժո­ղո­վուր­դը պար­տա­վոր է հար­գե­լու զոհ­ված գե­նե­րալ Սո­լեյ­մա­նիի և հրա­մա­նա­տար ալ Մու­հան­դի­սի հի­շա­տա­կը։ Նրանք ԱՄՆ-ի և Իս­րա­յե­լի հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի պատ­րաս­տած ա­հա­բե­կիչ­նե­րի դեմ պայ­քա­րի անձ­նու­րաց մար­տիկ­ներ էին։ Հենց այդ եր­կու եր­կիրն էին ձգ­տում և ձգ­տում են բնաջն­ջե­լու Մեր­ձա­վոր Արևել­քի քրիս­տո­նյա­նե­րին։ Նշա­նա­կում է՝ նաև հա­յե­րին։ Դեմ­քով ճա­նա­չեք ձեր թշ­նա­մի­նե­րին, Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի քա­ղա­քա­ցի­ներ։
Սույն նյու­թի ա­ռա­ջին պար­բե­րու­թյուն­նե­րից մեր ըն­թեր­ցող­նե­րը հա­վա­նա­բար ար­դեն գլ­խի ըն­կան, որ 2019 թ. մի­ջազ­գա­յին աս­պա­րե­զում ի­րադ­րու­թյան զար­գաց­ման ար­դյունք­նե­րը գնա­հա­տե­լիս ցան­կա­ցած հե­տա­զո­տող պետք է ա­ռանձ­նա­կի ու­շադ­րու­թյուն դարձ­նի հենց Ի­րա­նին և նրա շուր­ջը ձևա­վոր­ված ի­րադ­րու­թյա­նը։ Ի­րա­պես հենց այդ պե­տու­թյունն է ե­ղել և մնում մի­ջազ­գա­յին ողջ հան­րու­թյան ու­շադ­րու­թյան կենտ­րո­նում։ Այլ կերպ չէր էլ լի­նի։ Այ­նու­հետև, ըստ լար­վա­ծու­թյան աս­տի­ճա­նի, գա­լիս են Սի­րիան և Ի­րա­քը, ո­րով­հետև հենց այդ եր­կր­նե­րից, ա­վե­լի ճիշտ՝ սի­րիա­կան և ի­րա­քյան ո­րոշ տա­րածք­նե­րից, ԱՄՆ-ը և Իս­րա­յե­լը պլա­նա­վո­րում են պա­տե­րազմ սան­ձա­զեր­ծել Ի­րա­նի դեմ։ Այդ դրույթն իր հրա­տա­պու­թյու­նը պահ­պա­նում է մինչ օրս, և կարևոր չէ, թե հենց ինչ տես­քով պա­տե­րազմ են ու­զում սկ­սել ¥կամ ար­դեն սկ­սել ու վա­րում են¤ Ի­րա­նի դեմ ա­մե­րի­կա­ցի­ներն ու սիո­նիստ­նե­րը։ Կարևոր է, որ ար­դեն ա­պա­ցուց­ված է. քաոս ստեղ­ծե­լով Սի­րիա­յում և Ի­րա­քում, այդ թվում՝ այն­տեղ խա­մա­ճիկ սուն­նի ա­հա­բե­կիչ­ներ նե­տե­լով, ա­մե­րի­կա­ցի­ներն ու սիո­նիստ­ներն ու­զում են ի­րենց վե­րահս­կո­ղու­թյու­նը սահ­մա­նել Ի­րա­նի նկատ­մամբ։ Իսկ ե­թե չհա­ջող­վի, ա­պա նույն­պի­սի քաոս և ա­վե­րա­ծու­թյուն­ներ ստեղ­ծել, որ­պի­սիք ար­դեն կա­րո­ղա­ցել են տա­րա­ծել Սի­րիա­յում և Ի­րա­քում։
Մենք նա­խորդ տա­րի­նե­րին ար­դեն 2-3 ան­գամ գրել ենք. «Զգու­շա­ցեք, ԱՄՆ և Իս­րա­յել, Ի­րա­նին ա­մեն ինչ հայտ­նի է ձեր ֆա­շիս­տա­կան ու մար­դա­տյաց պլան­նե­րի մա­սին»։ Այդ եր­կու եր­կի­րը վա­ղուց էր պետք մի­ջազ­գա­յին հան­րու­թյան կող­մից ճա­նա­չել աշ­խար­հից մերժ­ված և շր­ջա­պա­տել հա­մընդ­հա­նուր ար­հա­մար­հան­քի ու պար­սա­վան­քի պա­տով։ ԱՄՆ-ը և Իս­րա­յե­լը վա­ղուց էր պետք շր­ջա­պա­տել նաև հա­մընդ­հա­նուր ա­տե­լու­թյան պա­տով, ինչ­պես ժա­մա­նա­կին հա­ջող­վեց այդ­պի­սի պա­տեր ստեղ­ծել նա­ցիս­տա­կան Գեր­մա­նիա­յի շուր­ջը 1941-45 թթ.։ Այ­սօր մար­դա­տյաց ֆա­շիստ­նե­րի դե­րում են ԱՄՆ-ը և Իս­րա­յե­լը, նրանց իշ­խող վեր­նա­խա­վե­րը։ Բայց այ­սօր ա­մեն ինչ մնում է ա­ռաջ­վա պես, ո­րով­հետև որ­պես­զի հենց «մի­ջազ­գա­յին հան­րու­թյուն» տեր­մի­նը դառ­նա գո­նե տե­սա­նե­լի էա­կան լիա­զո­րու­թյուն­նե­րով վեր­պե­տա­կան կեն­դա­նի մար­մին, անհ­րա­ժեշտ է ՄԱԿ-ի կենտ­րո­նա­կա­յա­նը հա­նել Նյու Յոր­քից և Իս­րա­յե­լը կր­կին հե­ռաց­նել ՄԱԿ-ից կամ գո­նե սահ­մա­նա­փա­կել սիո­նիս­տա­կան պե­տու­թյան հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րը՝ վե­րա­դառ­նա­լով ՄԱԿ-ի այն բա­նաձևին, ըստ ո­րի սիո­նիզմն ամ­բողջ աշ­խար­հի կող­մից ճա­նաչ­վում էր ռա­սիզ­մի տա­րա­տե­սակ։ Ճիշտ է, մենք ա­ռա­ջար­կում ենք, որ սիո­նիզ­մը ո­րակ­վի նաև որ­պես ֆա­շիզ­մի տա­րա­տե­սակ։ Դա պետք է ար­վեր դեռ ե­րեկ, ոչ թե 2020-ին կամ XXI դա­րում, բայց հի­մա էլ դեռ ուշ չէ, պար­զա­պես պետք է շտա­պել։
Եր­րորդ կե­տը դար­ձյալ Ի­րանն է և ի­րա­նա-ա­մե­րի­կյան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը։ 2019-ին մենք գրել ենք, որ սրումն ան­խու­սա­փե­լի է, քա­նի որ ԱՄՆ-ը թքում է մի­ջազ­գա­յին ի­րա­վուն­քի բո­լոր նոր­մե­րի վրա։ Քա­նի որ ԱՄՆ-ը մտա­դիր չէ ճա­նա­չե­լու «մի­ջու­կա­յին գոր­ծարքն» Ի­րա­նի հետ, քա­նի որ ԵՄ եր­կր­նե­րը մտա­դիր չեն կա­տա­րե­լու 2015 թ. ստո­րագր­ված հա­մա­պար­փակ փաս­տաթղ­թով ի­րենց պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րը, ա­պա Ի­րանն էլ, բայց աս­տի­ճա­նա­բար, կր­ճա­տում է 2015 թ. հա­մա­ձայ­նագ­րով իր պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րը։ Սույն նյու­թը գրե­լու օ­րե­րին Ի­րանն ար­դեն հռ­չա­կել էր իր պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րի կր­ճատ­ման 5-րդ փու­լի մա­սին։ Եվ ճիշտ է վար­վում։ Ե­թե Արևմուտ­քը ոչ մի պար­տա­վո­րու­թյուն չի պահ­պա­նում, ին­չու Ի­րա՞­նը պի­տի պահ­պա­նի։ 2015 թ. մենք հա­ղոր­դել ենք մեր ըն­թեր­ցող­նե­րին, որ «մի­ջու­կա­յին գոր­ծար­քի» հա­մա­ձայ­նագ­րում հա­տուկ կետ կա, ըստ ո­րի՝ ե­թե գոր­ծըն­կեր­նե­րը չեն կա­տա­րում ի­րենց պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րը, ա­պա Ի­րանն ի­րա­վունք ու­նի լիո­վին դուրս գա­լու այդ հա­մա­ձայ­նագ­րից։ Տե­ղի՞ն է ար­դյոք Մեծ Բրի­տա­նիա­յի, Ֆրան­սիա­յի և Գեր­մա­նիա­յի դիր­քո­րո­շու­մը, ե­թե նրանք են­թարկ­վել են ԱՄՆ-ի թե­լադ­րան­քին և Ի­րա­նից «նոր բա­նակ­ցու­թյուն­ներ» են պա­հան­ջում։ Ոչ։ Եվ­րո­պա­ցի­նե­րը հեր­թա­կան ան­գամ ա­պա­ցու­ցե­ցին, որ ի­րենք ընդ­հան­րա­պես ոչ թե մար­դիկ են, այլ ԱՄՆ-ի և Իս­րա­յե­լի ստ­րուկ­ներն են։
Ռու­սաս­տա­նի և Չի­նաս­տա­նի շնոր­հիվ այդ հար­ցում ա­ռայժմ հա­րա­բե­րա­կան հա­վա­սա­րակշ­ռու­թյուն է պահ­պան­վում։ Եվ ըն­թա­նում է ԱՄՆ-ի դո­լա­րից հա­մաշ­խար­հա­յին առևտրի մի հատ­վա­ծի դան­դաղ, բայց հետևո­ղա­կան ձեր­բա­զա­տում։ Գոր­ծըն­թա­ցը ծանր է, ո­չինչ հեշտ չի տր­վում։ Սա­կայն հա­մոզ­ված ենք, որ վաղ թե ուշ Ռու­սաս­տա­նը, Չի­նաս­տա­նը և Ի­րա­նը, կամ ինչ­պես մենք ենք նրանց կո­չել՝ Եվ­րա­սիա­յի Մեծ եր­րոր­դու­թյու­նը, կհաս­նեն ի­րենց նպա­տա­կին։
Իսկ նրանց գոր­ծակ­ցու­թյունն ար­դեն տա­րած­վում է ռազ­մա­կան ու ռազ­մա­քա­ղա­քա­կան հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան վրա։ 2019 թ. դեկ­տեմ­բե­րի վեր­ջին ի­րա­նա­կան ԶՈՒ ԳՇ-ի ա­վագ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ, բրի­գա­դա­յին գե­նե­րալ Ա­բոլ­ֆազլ Շե­քար­չին հայ­տա­րա­րել է ի­րա­նա­կան բո­լոր ա­ռա­ջա­տար ԶԼՄ-նե­րի հա­մար, որ Օ­մա­նի ծո­ցում և Հնդ­կա­կան օվ­կիա­նո­սի հյու­սի­սա­յին մա­սում Ի­րա­նի, Չի­նաս­տա­նի և Ռու­սաս­տա­նի հա­մա­տեղ ռազ­մա­ծո­վա­յին զո­րա­վար­ժու­թյուն­նե­րը կտևեն 4 օր, այ­սինքն՝ ընդ­հուպ մինչև Նոր տա­րի։ Դրանք կա­րե­լի է դի­տար­կել որ­պես Ի­րա­նի պաշտ­պա­նա­կան դի­վա­նա­գի­տու­թյան մե­ծա­գույն նվա­ճում­նե­րից մե­կը, ըն­դգ­ծել է գե­նե­րա­լը։ Մենք Հա­յաս­տա­նի քա­ղա­քա­ցի­նե­րին մի քա­նի ան­գամ նա­խազ­գու­շաց­րել ենք այդ ի­րա­դար­ձու­թյան մա­սին։ Եվ ա­հա ժա­մա­նա­կը ե­կել է, ա­մեն ինչ կա­տար­վել է ըստ պլա­նի։ Դեկ­տեմ­բե­րի վեր­ջին շա­բաթ­վա հաշ­վետ­վու­թյուն­նե­րը ցույց են տա­լիս, որ Չի­նաս­տա­նի և Ռու­սաս­տա­նի ռազ­մա­ծո­վա­յին ու­ժերն ի­րա­նա­կան ջրերն են ան­ցել ա­ռանց բար­դու­թյուն­նե­րի։ Ռու­սա­կան նա­վա­տոր­մից այդ զո­րա­շար­ժե­րին մաս­նակ­ցել է ե­րեք նավ՝ «Յա­րոս­լավ Ի­մաս­տուն» ֆրե­գա­տը, «Եվ­գե­նի Խո­րով» քար­շիչն ու «Ել­նյա» լցա­նա­վը, չի­նա­կան կող­մից՝ «Սի­նին» էս­կադ­րա­յին ա­կա­նա­կի­րը։
Այդ զո­րա­վար­ժու­թյուն­նե­րին մաս­նակ­ցած ռու­սա­կան և չի­նա­կան նա­վե­րի կազ­մը և հնա­րա­վո­րու­թյու­թյուն­նե­րը ցույց են տա­լիս, որ այդ զո­րա­շար­ժե­րը Ռու­սաս­տա­նի և Չի­նաս­տա­նի հա­մար ռազ­մա­վա­րա­կան նշա­նա­կու­թյուն ու­նեին, քա­նի որ այդ եր­կր­նե­րը նոր ու ա­ռա­ջա­վոր նա­վեր են օգ­տա­գոր­ծել։ Մյուս կող­մից, Ի­րա­նի, Չի­նաս­տա­նի և Ռու­սաս­տա­նի «Ծո­վա­յին անվ­տան­գու­թյան գո­տի» ան­վա­նու­մով այդ զո­րա­վար­ժու­թյու­նը կա­րե­լի է դի­տար­կել որ­պես Պար­սից ծո­ցում ԱՄՆ-ի գլ­խա­վո­րած «Անվ­տան­գու­թյան դա­շին­քին» հա­կազ­դե­ցու­թյուն։ Նշե­լով, որ Ի­րա­նի, Չի­նաս­տա­նի և Ռու­սաս­տա­նի ծո­վա­յին հա­մա­տեղ զո­րա­վար­ժու­թյուն­նե­րը հա­տուկ նշա­նա­կու­թյուն ու­նեն, Շե­քար­չին ա­սել է. «Հնդ­կա­կան օվ­կիա­նո­սը և Օ­մա­նի նե­ղու­ցը հա­մաշ­խար­հա­յին առևտրի ա­ռանց­քա­յին շր­ջան­ներ են, ուս­տի այդ տա­րա­ծաշր­ջա­նի անվ­տան­գու­թյու­նը կարևոր ու կեն­սա­կա­նո­րեն անհ­րա­ժեշտ է։ Ի­րա­նը մինչև այժմ ա­պա­ցու­ցել է, որ միշտ ձգ­տել է մի­ջազ­գա­յին ջրա­յին ու­ղի­նե­րի անվ­տան­գու­թյունն ա­պա­հո­վե­լուն, հատ­կա­պես այս ա­ռանց­քա­յին տա­րած­քում։ Զո­րա­վար­ժու­թյուն­նե­րը կա­տար­վե­լու են տա­րա­ծաշր­ջա­նում մի­ջազ­գա­յին առևտրի անվ­տան­գու­թյունն ու­ժե­ղաց­նե­լու և ամ­րապն­դե­լու հա­մար։ Անվ­տան­գու­թյան աս­պա­րե­զում փոր­ձի փո­խա­նա­կու­մը Ի­րա­նի, Ռու­սաս­տա­նի և Չի­նաս­տա­նի միջև, ա­հա­բեկ­չու­թյան ու ծո­վա­հե­նու­թյան դեմ պայ­քա­րը հա­մա­տեղ ռազ­մա­ծո­վա­յին պատ­րաս­տա­կա­նու­թյան կարևո­րա­գույն նպա­տակ­նե­րից են»։ Գե­նե­րալ Շե­քար­չիի վեր­ջին ար­տա­հայ­տու­թյու­նը բազ­ման­շա­նակ է. «Այդ զո­րա­վար­ժու­թյուն­նե­րը նշա­նա­կու­թյուն կու­նե­նան աշ­խար­հի բո­լոր եր­կր­նե­րի հա­մար և կա­պա­հո­վեն անվ­տան­գու­թյան կա­յու­նու­թյու­նը»։
Հա­վա­նա­բար պա­տա­հա­կան չէ, որ Մոսկ­վա­յում Ի­րա­նի նոր դես­պան Քա­զեմ Ջա­լա­լին հայ­տա­րա­րել է, որ Ի­րանն ու Ռու­սաս­տա­նը հա­մա­տեղ զո­րա­վար­ժու­թյուն­ներ են կա­տա­րե­լու ոչ միայն ծո­վում, այլև ցա­մա­քում։ Ի­հար­կե, նա հս­տակ ժամ­կետ­ներ չի նշել այդ­պի­սի զո­րա­շար­ժե­րի հա­մար։ Բայց հաս­կա­նա­լի է, որ պա­րոն Ջա­լա­լիին հայտ­նի է, որ Ի­րա­նի և Ռու­սաս­տա­նի զին­վո­րա­կան­նե­րի միջև ար­դեն պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն կա հա­մա­տեղ ցա­մա­քա­յին զո­րա­վար­ժու­թյուն­նե­րի անց­կաց­ման վե­րա­բե­րյալ։ Մյուս կող­մից, մենք սպա­սում էինք, որ Ռու­սաս­տա­նից Ի­րան կգ­նան Խա­ղա­ղօվ­կիա­նո­սյան նա­վա­տոր­մի ¥ԽՕՆ¤ նա­վե­րը։ Մաս­նա­վո­րա­պես, են­թադր­վում էր, որ ռուս­նե­րը կա­րող են հենց Հնդ­կա­կան օվ­կիա­նո­սի հյու­սի­սա­յին մա­սում փոր­ձար­կել ի­րենց հի­պեր­ձայ­նա­յին հր­թիռ­նե­րը, ո­րոն­ցով զին­ված են ԽՕՆ-ի մի շարք նա­վեր։ Բայց Ի­րա­նի ա­փե­րին մո­տե­ցան Բալ­թիա­կան նա­վա­տոր­մի նա­վե­րը։ Ար­դեն հուն­վա­րին պարզ դար­ձավ, թե ին­չու. ՌԴ ԶՈՒ գե­րա­գույն գլ­խա­վոր հրա­մա­նա­տար Վ. Պու­տի­նը ո­րո­շել է, որ հի­պեր­ձայ­նա­յին հր­թիռ­նե­րը փոր­ձարկ­վե­լու են Սև ծո­վում ա­ռանց նույ­նիսկ բա­րե­կամ Չի­նաս­տա­նի և Ի­րա­նի ծո­վա­յին­նե­րի մաս­նակ­ցու­թյան։ Հա­վա­նա­բար Ռու­սաս­տա­նի նա­խա­գա­հը ծան­րակ­շիռ հիմ­քեր ու­նի ա­ռայժմ ո­չինչ բա­ցա­հայտ չցու­ցադ­րե­լու այն գեր­ժա­մա­նա­կա­կից սպա­ռա­զի­նու­թյու­նից, ո­րը ռու­սա­կան բա­նա­կում ու նա­վա­տոր­մում ներ­դր­վել է վեր­ջին եր­կու տա­րում։ Իսկ մենք համ­բե­րու­թյամբ լց­վենք և հա­վա­նա­բար կտես­նենք հա­մա­տեղ ռուս-ի­րա­նա­կան երկ­կողմ կամ նույ­նիսկ ռուս-ի­րա­նա-չի­նա­կան ե­ռա­կողմ զո­րա­վար­ժու­թյուն­ներ ցա­մա­քում։
Նշենք, որ դեկ­տեմ­բե­րի 25-ին Թեհ­րա­նից ստաց­վեց ևս մեկ նշա­նա­կա­լի նո­րու­թյուն։ Ի­րա­նի հոգևոր ա­ռաջ­նորդ Խա­մե­նեին հա­տուկ ու­ղերձ տա­րա­ծեց բո­լոր ԶԼՄ-նե­րով։ Հաս­կա­նա­լի է, որ այն զու­գա­դի­պեց­ված էր կա­թո­լիկ աշ­խար­հի Ծնն­դյան տո­նի սկզ­բին։ Բայց ու­ղեր­ձի բո­վան­դա­կու­թյու­նը ցույց է տա­լիս, որ այն ուղղ­ված է ոչ միայն Արևմուտ­քի, այլև արևե­լյան քրիս­տո­նյա­նե­րին և մահ­մե­դա­կան­նե­րին։ Խա­մե­նեին աշ­խար­հում բո­լո­րին կոչ ա­րեց հետևե­լու Հի­սուս Քրիս­տո­սի ուս­մուն­քին, ո­րը պա­հան­ջում է ար­դա­րա­կյա­ցու­թյուն և նող­կանք ար­դա­րա­կյաց ու­ժե­րի թշ­նա­մի­նե­րի նկատ­մամբ։ «Հի­սուս Քրիս­տո­սին հետևե­լը պա­հան­ջում է ար­դա­րա­կե­ցու­թյուն և նող­կանք ար­դա­րա­կյաց ու­ժե­րի թշ­նա­մի­նե­րի հան­դեպ, և հույս կա, որ ողջ աշ­խար­հի քրիս­տո­նյա­ներն ու մու­սուլ­ման­ներն ի­րենց կյան­քում և գոր­ծե­րում կհետևեն Հի­սու­սի այդ մեծ դա­սին,- աս­վում է ա­յա­թո­լա­յի ու­ղեր­ձում։- Այն պա­տի­վը, որ մու­սուլ­ման­նե­րը վե­րագ­րում են Հի­սուս Քրիս­տո­սին, ա­վե­լի քիչ չէ, քան նրա դիր­քո­րո­շու­մը և վաս­տա­կը քրիս­տո­նյա հա­վա­տա­ցյալ­նե­րի աչ­քե­րում։ Այ­սօր նրան­ցից շա­տե­րը, ով­քեր հա­վա­տաց­նում են, թե հետևում են Հի­սուս Քրիս­տո­սին, գնում են այլ ու­ղիով, քան այն, որն ու­ներ նա։ Մա­րիա­մի որ­դու՝ Հի­սու­սի ղե­կա­վար սկզ­բունքն Աստ­ծո պաշ­տա­մուն­քի և փա­րա­վոն­նե­րին ու բռ­նա­կալ­նե­րին դի­մա­կա­յե­լու ու­ղե­ցույց է»։ Մեր կար­ծի­քով, ա­մեն ինչ աս­ված է կարճ ու կտ­րուկ և հաս­կա­նա­լի, մնում է, որ քրիս­տո­նեա­կան ու­ղուց շեղ­ված­նե­րը հաս­կա­նան ա­յա­թո­լա Խա­մե­նեիի ու­ղեր­ձի ի­մաս­տը։ Այդ թվում՝ նաև մեր Հա­յաս­տա­նում...
Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ

Դիտվել է՝ 6239

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ